Aan sombere bespiegelingen, realistische inschattingen en oproepen tot weerbaarheid geen gebrek bij deze jaarwisseling. Het hernieuwde aantreden van Trump, de vastgelopen oorlog in Oekraïne, het machtsvertoon van Israël en het plotselinge ineenstorten van het Assad-regime in Syrië. In ons eigen land het bijna permanent vallende kabinet-Schoof dat maar niet stabiel wil worden. Het meest opvallend
In de afgelopen vijftien jaar is de omvang van welzijns- en gezondheidsprogramma’s in organisaties enorm toegenomen. Inmiddels wordt een breed scala trainingen aangeboden, al dan niet in de vorm van apps, op het gebied van slaap, energie, gezonde voeding en mentale gezondheid zoals yoga, mindfulness, bewust ademen, enzovoort. Terwijl veel medewerkers hier individueel baat bij
Echt waar, Pieter Omtzigt wil Nederland beter maken voor zijn burgers. Dat zou je al snel uit het oog verliezen als je de eerste commentaren op zijn H.J. Schoo-lezing ziet die meer gingen over zijn optreden bij de nachtelijke begrotingsonderhandelingen of die hem op basis van een nogal ingewikkeld betoog over geboortecijfers in de hoek
En zo werd het een schamele vertoning, de Nationale Herdenking op de Dam. Schamel, omdat een groot deel van de burgerij die de herdenking op 4 mei draagt en schraagt afwezig was. De aanloop naar de herdenking werd overheerst door angst voor verstoring ervan. Zou er niet geschreeuwd worden of gedemonstreerd? Zouden we de spanning
Mindfulness is goed voor je, is de dominante boodschap over deze vorm van meditatie. Het helpt tegen stress, bezorgdheid, depressie, eetstoornissen en nog veel meer. En je wordt er een beter mens van, of in ieder geval een beetje. Die boodschap wordt meestal ondersteund door twee beweringen. De ene dat de positieve effecten ervan wetenschappelijk
Het voelt bijna oneigenlijk om elkaar een gezond en gelukkig 2024 te wensen. Bij de wisseling van het jaar wordt de mensheid verscheurt door pijn en verdriet, de oorlog in Oekraïne, het onpeilbare leed in Gaza en Israël, ontheemding door extreme droogte of overstroming, zorgen barende politieke verschuivingen. We kunnen ons moeilijk voorstellen dat het beter
Zijn we overgevoelig geworden? Het lijkt erop. Waar we inmiddels onbekommerd onze innerlijke roerselen blootgeven op sociale media, is de keerzijde dat we geen vragen of opmerkingen meer kunnen velen – laat staan kritiek – omdat die direct ons bestaan, onze existentie aantasten. Zijn we de weg kwijt in het ongeremd publiek uiten van afkeer,
Mediteren heeft me veel goeds gebracht: een gemakkelijker toegang tot rust en kalmte, meer helderheid van geest, en een productiever en weldadiger omgang met emoties. En toch vraag ik me met enige regelmaat af wat de zin is van mediteren. Tijd doorbrengen op een kussen om aandacht te schenken aan mijn fysieke en mentale ervaringen.
In mijn vorige blog omschreef ik mindful leiderschap als het bewust leren richten van je aandacht om daarmee antwoord te geven op wat de omgeving, de wereld van je vraagt. Misschien wel de kern van dat aandacht richten is onverschrokken de moed opbrengen om te zien wat er aan de hand is. Mindfulness vergroot onze
Doodmoe was ik, mijn lichaam voelde zwaar aan en was niet in staat tot veel actie. En dat op het moment dat ik, nu ruim vijftien jaar geleden, aan een nieuw en spannend avontuur zou beginnen: het opzetten van mijn eigen bedrijf in strategie- en communicatieadvies. Ik had me er na een lange loopbaan als
Zwart kleurt de lucht, inktzwart bijna, als we de wereld van gebroken menselijke relaties tot ons laten doordingen. De spanningen rondom Oekraïne. Olympische spelen in Beijing met op de achtergrond zware onderdrukking van Oeigoeren. De mentale impact van de nu bijna (?) uitgewoede pandemie. De uit het lood geslagen natuur door de impact van het